Bosco Verticale - pionowy las.

Budowa pierwszego na świecie budynku łączącego potrzeby mieszkaniowe i przyrodnicze miasta zakończona została w listopadzie tego roku. Po pięciu latach prac, zalesiony wieżowiec stanął wreszcie w centrum Mediolanu, w dzielnicy Porta Nuova. Autorem projektu jest pracownia Boeri Studio (Boeri, Barreca, La Varra).

Bosco Verticale - wizualizacja / źródło: residenzeportanuova.com

Miejsce gdzie powstał wieżowiec jest nieprzypadkowe. Mediolan to piękne miasto, ale ubogie w tereny zielone. Mała ilość parków i skwerów oraz intensywny ruch samochodowy są przyczyną zajmowania przez Mediolan drugiego miejsca wśród najbardziej zanieczyszczonych miast europejskich (wg rankingu "Le monde"). W takiej lokalizacji, gdzie każdy metr kwadratowy kosztuje krocie, trudno o budowę rozległych terenów zielonych, które dałyby odetchnąć miastu i jego mieszkańcom. Stąd pomysł architektów na "budowę" lasu w pionie.

Bosco Verticale to dwie wieże mieszkalne, jedna o wysokości 110, druga 76 metrów. Ich elewacje złożone są z dużych, zazielenionych tarasów. W ogromnych donicach rośnie łącznie ok. 800 drzew oraz 14 tysięcy krzewów i bylin. To imponująca ilość - odpowiada powierzchni 7000 m2 lasu lub 75000 m2 terenów zielonych otaczających zabudowę jednorodzinną. 

Świętokrzyska po remoncie - znowu donice.

Po "zadonicowaniu" Placu Powstańców Warszawy (pisaliśmy o tym tu: Plac Powstańców Warszawy - prowizorycznie odnowiony) przyszedł czas na kolejny fragment miasta. Tym razem roślinność w donicach pojawiła się na nowo odrestaurowanej ul. Świętokrzyskiej.

fot. agencja gazeta

Donice na Świętokrzyskiej są bardzo ładne - wykonane z drewna i metalu, na całej długości ulicy jednakowe. Wyglądają schludnie i estetycznie. Pomimo tego zostały nominowane do antynagrody w  tegorocznej edycji konkursu "Komu stołek, komu noga" organizowanego przez Gazetę Stołeczną. 

Zimowe iluminacje świetlne w Japonii

Dziś w Warszawie pogoda bardziej wiosenna, niż zimowa. Niemniej jednak święta nadchodzą i, pomimo braku śniegu, można to poczuć wieczorami dzięki ulicznym dekoracjom świątecznym, które rozświetlają miasto (na ten temat również w poście Dekoracje świetlne miast - za, czy przeciw?).

Zimowe światełka to jednak nie tylko domena krajów, w których obchodzone jest Boże Narodzenie. Dziś chciałabym zabrać Was na przechadzkę po japońskich parkach i ulicach. Zimą są one rozświetlane na niespotykaną w Europie skalę! Sami zobaczcie:

fot.: Hiroaki Kaneko

Dekoracje świetlne miast - za, czy przeciw?

Świetlne dekoracje świąteczne mają chyba tyle samo wielbicieli, co przeciwników. Jedni uważają, że bez nich miasta straciłyby świąteczny nastrój, drudzy twierdzą, że to bezsensowny wydatek, że takie zużycie prądu jest nieekologiczne itp. Ja zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy osób.

Krakowskie Przedmieście 2014, fot.agencjagazeta

Nie wyobrażam sobie głównych ulic Warszawy - Nowego Światu czy Krakowskiego Przedmieścia - nierozświetlonych zimą tysiącami światełek. Co więcej uważam, ze takie dekoracje wyciągają ludzi z domów i centrów handlowych w mroźne dni - można więc powiedzieć, że przyczyniają się do poprawy zdrowia mieszkańców miast ;) W dodatku jest to atrakcja dla każdego - spacerować i cieszyć się pięknymi widokami mogą zarówno biedni jak i bogaci - jest to więc egalitarna rozrywka, a takich jak najwięcej potrzeba w dużych miastach, gdzie rozwarstwienie społeczne jest spore. Jeżeli chodzi o aspekt ekologiczny, przychodzą z pomocą nowe technologie, takie jak energooszczędne światła LED. 

Nowoczesne dekoracje świąteczne

Już grudzień. Święta tuż tuż. Już niedługo wszystkie domy udekorowane będą choinkami, bombkami i światełkami. Świąteczne dekoracje zagoszczą jednak nie tylko w domach, ale również na ulicach, skwerach, placach oraz w ogrodach.

Nowoczesna dekoracja świąteczna klubu, źródło: terrachristmas

Dekoracje do ogrodów oraz przestrzeni miejskich muszą być odporne na warunki atmosferyczne - deszcz, śnieg oraz mróz. Te drugie nie mogę być również zbyt delikatne - przez kilkadziesiąt dni będą narażone na kontakt z przechodniami, a w szczególności z dziećmi, które zawsze są ciekawe świata i chcą nie tylko popatrzeć, ale również podotykać nowych elementów pojawiających się w ich otoczeniu - szczególnie, jeżeli są to przyciągające uwagę ozdoby.

Jak przygotować rośliny balkonowe na nadejście zimy?

Donice z roślinami to popularny wystrój balkonów i tarasów. Tradycyjnie uprawia się w nich rośliny jednoroczne, które pod koniec sezonu po prostu wyrzucamy. Coraz bardziej popularne staje się jednak ozdabianie balkonów, tarasów, jak również ogrodów, donicami z roślinnością wieloletnią - pnączami, bylinami, krzewami, a nawet małymi drzewkami. O takie rośliny musimy odpowiednio zadbać, aby przetrwały zimę.

Na rynku można dostać donice ocieplone od środka. Takie ocieplenie (jeżeli rozmiary donicy na to pozwalają) możemy również wykonać samodzielnie np. wykładając ścianki donicy od wewnątrz styropianem. Nie zawsze jednak jest to możliwe, np. ze względu na kształt donicy lub zbyt mały rozmiar.

W takim przypadku, przed nadejściem mrozów musimy ocieplić donicę od zewnątrz. Jest to bardzo ważne, ponieważ zapobiega przemarznięciu bryły korzeniowej roślin.

Sprawdzony sposób na skuteczne ocieplenie donic.

Sposobów okrywania donic i roślin jest kilka (pisałam o tym ostatnio tutaj). Poniżej przedstawiam Wam mój sposób ocieplania roślin. Jest on prosty do zrobienia, wykonany z łatwo dostępnych materiałów i niedrogi.

Tak wygląda opatulona na zimę donica:

Konkurs na opracowanie koncepcji rewitalizacji parku przy jeziorze Fabrycznym w Łomiankach.

Konkurs na opracowanie koncepcji rewitalizacji parku przy jeziorze Fabrycznym w Łomiankach został rozstrzygnięty (wyniki ogłoszono 3 listopada 2014 r.). Wczoraj byliśmy obejrzeć prace konkursowe - można oglądać je do 30 listopada w Domu Kultury w Łomiankach (http://kultura.lomianki.pl/index.php).

Wytyczne.

Założenia konkursowe zakładały wykorzystanie naturalnego potencjału miejsca. Na opracowywanym terenie rośnie bardzo dużo starych i cennych drzew. Jest tam również rozległy i malowniczy zbiornik wodny.

Na terenie parku miały znaleźć się ścieżki spacerowe, rowerowe, parking, miejsce wypoczynku dla dzieci, osób starszych oraz niepełnosprawnych. Zadanie nie było łatwe - opracowywany teren objęty jest planem miejscowym, który nakładał na projektantów obowiązek zagospodarowania przestrzeni tak, aby powierzchnia biologicznie czynna wynosiła minimum 90 % (30% dla terenu pod parking, przy obowiązku pozostawienie 50% drzew istniejących).

Zwycięskie prace.

Spośród 11 prac dopuszczonych do udziału w konkursie nagrodzono dwie - przyznana została I i II nagroda.

Zwycięską koncepcja autorstwa Marka Leśniewskiego:

Listopad w ogrodzie - okrywanie roślin na zimę.

Kiedy rozpocząć okrywanie?

Najlepszą ochroną roślin przed mrozem jest śnieg. Nie zawsze jednak jest go wystarczająco dużo. Dlatego musimy pomóc przetrwać zimę naszym roślinom w ogrodach i na tarasach.

Rośliny okrywamy dopiero wtedy kiedy temperatura spadnie do -5 st.C. Jeżeli zrobimy to za wcześnie, rośliny mogą zacząć gnić. Zabezpieczanie roślin zaczynamy więc dopiero po pierwszych silniejszych przymrozkach. Dzięki temu będą zahartowane i gotowe na długie, mroźne miesiące.

W tym roku przymrozki już przez chwilę były, ale teraz jest ciepło i prawdziwych mrozów, jak na razie nie widać (w 16 dniowej prognozie pogody dla Warszawy cały czas powyżej 0 st.C). Osłony zimowe musimy mieć już jednak przygotowane i gotowe do użycia kiedy tylko pojawią się mrozy i opadną  wszystkie liście.

Co i jak okrywać?

 

Okrycia zimowego nie potrzebują wszystkie rośliny, tylko te pochodzące z cieplejszych rejonów, m.in część hortensji, różaneczniki, azalie, powojniki, miliny, ostrokrzewy, klony palmowe, pierisy, laurowiśnie oraz sośnice japońskie i cyprysiki lawsona.

Jest wiele sposobów na zimowe okrycie roślin. Najbardziej pracochłonnym, ale ekologicznym i estetycznym sposobem jest wykonanie słomianych chochołów. Niższe rośliny (np. wrzosy,  lawendy czy wrażliwe na mróz byliny oraz rośliny cebulowe) można przykryć stroiszem (czyli gałązkami roślin iglastych). Innym rozwiązaniem jest użycie zimowej agrowłókniny (biała, o gramaturze 30-50g) lub juty (należy obwiązać ją sznurkiem). Dla osób, dla których bardziej liczy się szybki efekt i mały nakład pracy, niż ilość wydanych pieniędzy, najlepszą opcją będą specjalne materiałowe worki z wszytym u dołu sznurkiem ściągającym. Z roku na rok jest ich coraz większy wybór, występują w różnych kolorach i wzorach.

Chochoł osłaniający trawę ozdobną (wysokie trawy możemy również po prostu związać sznurkiem i w ten sposób i zabezpieczyć dolną część przed przemarznięciem; na wiosnę i tak trawy przycinamy nisko przy ziemi):

fot. tata studio

"Miasto i Ogród"

Korzystając z pięknej pogody i, być może, już ostatnich takich ciepłych weekendów, postanowiliśmy wybrać się do "Miasta i Ogrodu". To już ostatni gwizdek, ponieważ założone na wiosnę tego roku "Miasto i Ogród" czynne jest już tylko do 5 października.

Co to takiego?

"Miasto i Ogród" to inicjatywa, która promuje, z roku na rok coraz modniejszą, uprawę warzyw i owoców w warunkach wielkomiejskich.

W "Mieście i Ogrodzie" wynająć można własną grządkę (na której można poeksperymentować pod okiem ogrodnika) lub pomagać w pielęgnacji części wspólnej. "Miasto i Ogród" znajduje się w samym centrum Warszawy (na terenie dawnej Fabryki Norblina przy ul. Żelaznej 51/53 w Warszawie). Poza uprawą roślin odbywają się tam również warsztaty o tematyce ogrodniczej i ekologicznej oraz spotkania, pikniki oraz zajęcia dla dzieci.

Odzyskana przestrzeń.

"Miasto i Ogród" powstało na terenie, na którym najpierw funkcjonowała fabryka, później muzea i teatr. W 2008 roku teren przejął deweloper, a muzeum zamknięto. Dwa lata później, na części terenu zaczął być organizowany BioBazar. Reszta stała pusta w oczekiwaniu na rewitalizację, która do tej pory się nie rozpoczęła.

Zamiast tego powstał tu przepiękny zielony zakątek z miejscami do pracy, odpoczynku oraz urządzania warsztatów i szkoleń. Sposób aranżacji tego miejsca przypomina mi Kopenhagę lub Amsterdam - adaptacja postindustrialnej przestrzeni wykonana została przy wykorzystaniu prostych, naturalnych materiałów i stonowanej kolorystyki. W ciekawy sposób użyty został zwykły sznurek do snopowiązałki - ten niedrogi materiał rozciągnięty pomiędzy belkami nad głowami oraz przy siedziskach sprawił, że przestrzeń stała się bardziej przytulna.

Tak było:

zdjęcie: Radek Kołakowski

Tak jest:

Zieleń to Życie 2014. Szkółki roślin.

Już ponad tydzień minął od zakończenia wystawy Zieleń to Życie 2014, a ja jeszcze nie podzieliłam się z Wami zdjęciami najpiękniejszych stoisk z roślinami. Nadrabiam więc zaległości. Dla wszystkich osób, które nie miały okazji uczestniczyć w wystawie oraz dla tych, którzy nie zrobili własnych zdjęć - najciekawsze stoiska i kompozycje roślinne.

Jedną z bardziej interesujących roślin w hali szkółkarzy był Cornus kousa (dereń kousa) 'Milky Way'. Krzew o ozdobnych kwiatach (a właściwie czteropłatkowych, białych przysadkach) oraz owocach - czerwonych, kulistych i nie tylko dekoracyjnych, ale również jadalnych. Kwitnie w maju i czerwcu, więc podczas wystawy jego ozdobą były owoce, które zawiązuje jesienią.

Na wielu stoiskach podziwiać można było hortensje. Są to rośliny coraz bardziej popularne w naszym kraju (zarówno w ogrodach przydomowych jak i w zieleni miejskiej) oraz długo kwitnące - pod koniec lata, kiedy organizowana jest wystawa, wiele odmian nadal zdobiły kwiatostany.

Piękna odmiana hortensji ogrodowej (Hydrangea macrophylla 'Hot Red') o intensywnie wybarwionych, czerwono-różowych kwiatach, na stoisku szkółki L.A. Blabuś:

Zieleń to Życie 2014. Konkurs roślin - nowości.

Jak co roku, na wystawie Zieleń to Życie przedstawione zostały roślinne nowości. Część z nich nagrodzono brązowymi, srebrnymi i złotymi medalami, było też kila wyróżnień. Poniżej zdjęcia i krótkie opisy uhonorowanych roślin oraz tych, które najbardziej mi się podobały.

Złoci medaliści:

Clematis (powojnik) 'Stefan Franczak'

Odmiana o intensywnie niebieskich kwiatach o pofalowanych płatkach. Na stanowiska słoneczne.

zdjęcie:www.clematis.com.pl

Magnolia kobus (magnolia japońska) 'Isis' PBR

Niewielkie drzewko o kolumnowym pokroju i białych, gwiaździstych kwiatach. Odmiana odporna na mrozy (strefa 6a).

zdjecie: www.zszp.pl

Srebrni medaliści:

Betula (brzoza) 'Golden Treasure'

Niewielka roślina o kompaktowym pokroju i złocistym ulistnieniu. Rośnie do 0,5-1 m, polecana do małych ogrodów. Dobrze znosi przycinanie, jest odporna na mróz (strefa 5b). Na stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Występuje w formie niewielkiego krzewu lub drzewka - szczepionego na pniu. Wyjątkowo ładna roślina - według mnie zasługiwała na złoto.

 

Zieleń to Życie 2014. Nowości i ciekawostki.

Tak jak obiecałam, dziś pokażę Wam stoiska, które najbardziej zaciekawiły mnie na wystawie Zieleń to Życie 2014.

Nowoczesne altany.

Zdecydowanie najlepszą, całkiem nową propozycją okazały się drewniane altany. Takie altany oferowane są oczywiście przez różnych producentów w Polsce już od dawna - na reszcie jednak powstał produkt o prostej, nowoczesnej konstrukcji. Dodatkową wartością jest możliwość jej modyfikacji według własnych potrzeb. Stoisko nagrodzone Złotym Wawrzynem - zdecydowanie zasługiwało na to odznaczenie.

Altany firmy EnJoiner występują w różnych wersjach - mogą być całkiem ażurowe, przeszklone lub zabudowane. Producent oferuje również meble wykonane w tym samym stylu - stoliki, siedziska i kanapy.

Stoisko było tak popularne, że ciężko było uchwycić moment bez osób zwiedzających na pierwszym planie:

Zieleń to Życie 2014

Wystawa Zieleń to Życie 2014 właśnie dobiegła końca. Kolejny raz udowodniła, że jest najlepszą i najciekawszą polską wystawą o tematyce związanej z architekturą krajobrazu. Wystawa obejmowała działy takie jak: roślinność, wyposażenie terenów zieleni, technika i technologie, aranżacje zieleni oraz wydawnictwa.

Teren wystawy (Expo XXI przy ul. Prądzyńskiego w Warszawie):

Ogród z hamakami.

Ostatnio sporo pisałam o architekturze (również krajobrazu), dziś o ogrodach. A konkretniej - o jednym ogrodzie, który moja pracownia całkiem niedawno miała okazję zaprojektować i zrealizować.

Ogród mieści się na warszawskim Mokotowie, praktycznie tuż przy centrum miasta. Jest niewielki, ale w takiej lokalizacji, posiadanie własnego, nawet niedużego, kawałka zieleni jest fantastyczną sprawą.

Głównym życzeniem właścicieli było utworzenie w ogrodzie miejsca do wypoczynku - z dużym tarasem, na którym stanąłby stół oraz kanapa i fotele. Konieczne było również znalezienie miejsca na kolorowe hamaki, które właściciele przywieźli z wakacji. W trakcie ustalania wytycznych do projektu, udało mi się ich przekonać, aby pozostawić trochę więcej miejsca na rośliny - taras przylegający ze wszystkich stron do muru i ogrodzenia nie wyglądałby dobrze, a przestrzeń optycznie by się zmniejszyła. Postanowiliśmy również tak dobrać kształt tarasu, aby nie zasłonić, ani nie zniszczyć dużego korzenia wystającego ponad powierzchnię ziemi.

Tak ogród wyglądał jeszcze dwa miesiące temu:

A tak wygląda teraz:

Solankowy dom architekta.

W zeszłym miesiącu miałam okazję brać udział w wycieczce organizowanej przez Festiwal Otwarte Mieszkania. Celem wyprawy były dwa podwarszawskie domy znanych polskich architektów - Małgorzaty Sadowskiej-Sobczyk oraz Bogdana Kulczyka.

Założeniem projektowym obu domów było maksymalne wtopienie architektury w otaczający krajobraz. Oba budynki znajdują się w lesie - na elewację wybrane więc zostało oczywiście drewno. W jednym z domów użyte zostało jednak w zupełnie nieoczywisty i zaskakujący sposób.

Zapraszam do obejrzenia i przeczytania relacji z domu własnego zaprojektowanego przez architekta Bogdana Kulczyka:

Najbardziej niezwykłą częścią tego budynku jest elewacja utworzona na kształt tężni solankowej. Ponieważ ogrodzenie, na szczęście, nietypowo jak na polskie realia, jest niewysokie i ażurowe - poniższy widok dostępny jest dla wszystkich osób spacerujących po ulicach podwarszawskiego Józefowa.

fot. Dorota Iwanow-Gawraczyńska 2014

Plac Powstańców Warszawy - prowizorycznie odnowiony.

Plac Powstańców Warszawy obchodził tegoroczną - 70 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego w zupełnie nowej, jednak na razie tymczasowej odsłonie. Z jego terenu zniknął ogromny parking, a na jego miejscu pojawił się deptak z ławkami i kolorowymi donicami.

Bez wątpienia jest to zmiana na lepsze, plac jednak sprawia wrażenie pustego i nadal daleko mu do przedwojennego wyglądu - eleganckiego salonu miejskiego z mnóstwem drzew i zieleni.

Plac Powstańców Warszawy (ówczesny plac Napoleona) przed wojną:

 http://warszawa.przedwojenna.prv.pl/plac_napoleona1.htm

 


Plac po  remoncie:

http://nowawarszawa.pl/tymczasowy-plac-powstancow-warszawy-gotowy/

Wiemy kto zaprojektuje Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Dziś o 10:00 rano wybrano architektów, którzy zaprojektują Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Będzie to amerykańska pracownia - Thomas Phifer and Partners.

Do tej pory pracownia wykonała wiele ciekawych projektów budynków użyteczności publicznej m.in. muzeów i szkół. Wszystkie projekty można oglądać na stronie pracowni.

Było to już trzecie podejście do wyboru projektanta tego obiektu - pierwszy konkurs z 2005 roku został unieważniony, umowa ze zwycięzcą drugiego konkursu (2007 r.) - Christianem Kerezem została zerwana w 2012 roku. Współpraca z Kerezem zakończyła się w atmosferze skandalu. Obie strony wzajemnie przerzucały się odpowiedzialnością za opóźnienia w budowie. Wcześniej koncepcja była wielokrotnie zmieniana - m. in. ze względu na rozszerzenie funkcji budynku - doprojektowanie siedziby Teatru Rozmaitości.

Pomysł na Plac Małachowskiego.

Niedawno rozstrzygnięty został konkurs na opracowanie koncepcji modernizacji Placu Małachowskiego w Warszawie.

Spośród kilkudziesięciu nadesłanych prac jury postanowiło nagrodzić trzy i wyróżnić pięć. Ciekawe jest to, że nie przyznano pierwszej nagrody – zwycięzca musiał zadowolić się II miejscem, a przed realizacją projekt będzie musiał jeszcze zostać poprawiony.

Po obejrzeniu wszystkich kilkudziesięciu planszy (poza ogólną dezorientacją spowodowaną nadmiarem informacji) nasuwają się następujące uwagi:

Uhonorowane zostały prace, które zakładały:

• zintegrowanie budynków znajdujących się na placu i otaczających go (kościół Świętej Trójcy, budynek Zachęty, Państwowego Muzeum Etnograficznego, kamienica Edwarda Raczyńskiego);
• stworzenie spójnej przestrzeni placu;
• odsłonięcie widoków na historyczne zabudowania przy jednoczesnym zachowaniu najbardziej wartościowych drzew;
• ograniczenie ruchu kołowego w sąsiedztwie placu.

Cześć!

Witamy serdecznie na blogu Krajobraz Ogród Architektura.

Będziemy dzielić się tu z Wami naszymi przemyśleniami dotyczącymi zagadnień z zakresu architektury krajobrazu i ogrodów (głównie), jak również architektury. Będziemy na bieżąco komentować wydarzenia związane z powyższą tematyką jak również służyć radą, pomocą i ciekawostkami w kwestiach związanych z zagospodarowaniem ogrodów.

Zapraszamy do śledzenia naszych poczynań! :)

Zespół Zieleń i Przestrzeń.